Όχι άλλα ποντ!

"Winner winner, chicken dinner!" η αγαπημενη μου φραση απο την ταινια "21" (εκει που ενας καθηγητης μαθηματικων με 5 μαθητες του σηκωνουν στον αερα τα καζινο του Las Vegas παιζοντας blackjack; οχι; Να το δεις!) Αγαπημενη φραση για τον σκαλωμενο που πονταρει ακομα και τη ζωη της μανας του αμα λαχει στο τραπεζι αλλα οχι μονο στα χαρτια η στη ρουλετα αλλα και στη ρωσικη ρουλετα.. Δε με παρακολουθεις και ανησυχω. Θα βγαλει νοημα το υποσχομαι! Δε ξερω πολλα απο καζινο αλλλα απο στοιχηματα, πονταρισματα και ρισκα μαθαινω καθε μερα απο την ωρα που θα ανοιξω τα μελια μου τα ματια μεχρι την ωρα που τα red bull δε με πιανουν και πεφτω σα κουτσουρο φρεσκοκομμενο στο υπερδιπλο μου κρεβατι. Φαντασου οτι καθε μερα, σε οποιαδηποτε συζητηση με τον οποιοδηποτε, οτι ξαφνικα απο πισω σου στυνεται ενα σκηνικο με μια εντυπωσιακη γυναικα με φτερα και πουπουλα να γυριζει ενα τροχο της τυχης και να σε κοιταει με ανυπομονησια και ενα συνεχες ψευτικο χαμογελο μεχρι να εμφανιστει το αποτελεσμα. Και οοοοχι δεν αναγραφονται αριθμοι και τζοκερ και κερασακια με μπανανες. Λεξεις. Απλες καθημερινες λεξεις που παρολο που τις χρησιμοποιεις δεν γνωριζεις τη βαρυτητα τους. Φιλια, σχεση, οικογενεια, ερωτας, λεφτα, διαθεση, νευρα, πονος, αγαπη, μισος, φως, νερο, τηλεφωνο (...) Και ακους αυτο το "τακ...τακ...τακ....ΤΑΚ!" και ακους ειτε ηχογραφημενο χειροκροτημα οπως αυτο στις σειρες η τη φωνη της κοπελας που λεγαμε να λεει "I 'm so sorry! Maybe next time." και εξαφανιζεται. Και συ τι κανεις; Θελεις η δε θελεις να στειλεις φακελο με ανθρακα σε αυτον που ανακαλυψε αυτο το παιχνιδι; Ειδικα οταν συνειδητοποιεις οτι δεν μενει μονο στα καζινο αλλα μπαινει, χωρις να ρωτησει, στη ζωη σου; "Maybe next time"? Και ποιος σου ειπε εσενα ρε οτι θα υπαρξει επομενη φορα; Ποιος σου ειπε οτι ειχες την ευκαιρια σου και μολις την εχασες απο δικια σου μαλακια; Υπαρχει κανενας που να το ξερει αυτο; Μονο η τυχη. Εξου και το ονομα λοιπον. Επενδυεις, πονταρεις, κερδιζεις, και μετα απο ενα σημειο αρχιζεις και χανεις λιγο λιγο. Δε σε απασχολει γιατι εχεις πισω σου κερδη και νιωθεις ασφαλης. Και τυφλωνεσαι, και πονταρεις και ρισκαρεις και εχεις και το βλεμμα του παικτη και καποια στιγμη τα πονταρεις ολα για ολα. Σαμπα τα λεφτα! Και ξαφνικα βλεπεις τον γκρουπιερη να σε κοιταει με ενα βλεμμα συμπονιας (που ζητημα ειναι αν νιωθει συμπονια εστω και ενα 5%) και σηκωνεσαι απ το τραπεζι, σκεπτομενος ακομη και την αυτοκτονια. Αντικατεστησε τωρα ολη αυτη τη κατασταση με γκρουπιερη τους φιλους σου, και τα λεφτα με τα συναισθηματα. Και το τραπεζι που πονταρεις; Τη ζωη. Βλεπεις καποια διαφορα; Το ξερα οτι στο τελος θα συμφωνησεις μαζι μου μικρε ανιδεε! Και αυτο που με σκαλωνει και θελω να δειρω ανθρωπο ειναι οτι οκ, το καταλαβαινω εν μερη οτι στο καζινο τα χανεις ολα, μαζευεις τα κομματια σου, πινεις ενα ποτο (η πολλα) και βρισκεις δανεικα απο καπου για να ξαναμπεις στο παιχνιδι. Στη ζωη ομως δε γινεται! Ειναι αφυσικο! Οταν σου τραβανε το χαλι κατω απ τα ποδια δε παιζει να εμπιστευτεις κανεναν την επομενη φορα που θα στεκεσαι πανω σε χαλι! Θα παιζει το ματι σου ανα 5 δευτερα! Τι κανεις λοιπον; Μαζευεσαι σε μια γωνια και σηκωνεις τη πλατουλα σου σε αμυντικη σταση σαν τα λιονταρια οταν νιωθουν οτι απειλουνται. Υπαρχουν βεβαια και οι πρωταριδες σε αυτο το παιχνιδι που δε ξερουν τα κολπα και τις μπλοφες και μπαινουν στο παιχνιδι πετωντας συναισθηματα σαν να μην υπαρχει αυριο. Εσυ ομως σαν παλιος προειδοποιεις, συμβουλευεις, νουθετεις... Αλλα δε σ ακουει το σκασμενο! Θελει να ρισκαρει.. Θελει να τα χασει ολα, θα πληγωθει, να χτυπηθει και να δει πως ειναι να σηκωνεσαι με τα χιλια ζορια απ τον βουρκο που επεσε και να προσπαθησει ξανα πιο δυναμικα. Εχεις δυο επιλογες λοιπον: 1η επιλογη ειναι να συνεχισεις να συμβουλευεις μεχρι να μαλλιασει η γλωσσα σου για να μη κανει και αυτος/αυτη τα ιδια λαθη με σενα και να κραταει και καμια πισινη και 2η επιλογη; Να του δειξεις πως παιζεται το παιχνιδι... Να εξηγησεις τους κανονες ως εχουν και μαζι με μικρα βηματακια να παιξετε (οχι με τα συναισθηματα! καταλαβαινεις πως το λεω..) Απο ποιον εξαρταται; Ελα μεταξυ μας μιλαμε. Ξερεις πολυ καλα. Νταξ δε λεω, επαιξες και εχασες. Πολλες φορες! Αμετρητες φορες! Αλλα που ξερεις πως θα εξεληχθει το επομενο παιχνιδι; Αλλωστε ο πρωταρης, σαν πρωταρης που ειναι δε θα κανει μπαγαμποντιες, δε θα μπλοφαρει, θα κανει μια δυο χαζομαρες αλλα θα μαθει απο τη στιγμη που σε επελεξε σαν "μεντορα" ας το πω. Το θεμα λοιπον ειναι ποση εμπιστοσυνη εχεις εσυ στον εαυτο σου και στον αλλο/αλλη για να μπειτε μαζι στο παιχνιδι. Αλλιως; Αλλιως μπορεις να κατσεις στη γωνια του μπαρ και να τον κοιτας να παιζει μονος του, να χανει, κι εσυ να γελας γιατι ξερεις πως παει το παιχνιδι... All in!